Heimwee naar de enige echte pindakaas

Of we in Nederland ook zijn opgegroeid met pindakaas, vroeg een Amerikaanse vriendin mij laatst, ervan uitgaande dat dit niet het geval was. Natuurlijk, vertelde ik haar. Wie is er in Nederland niet groot geworden met Calvé pindakaas?

De meeste Nederlanders zullen denken dat zij het ‘pindakaasvolk’ zijn, maar het ware pindakaas land lijkt toch echt de VS. Hier verorberen mensen gemiddeld anderhalve kilo pindakaas per persoon per jaar. En wordt op 24 januari de National Peanut Butterday gevierd.

Ik ben dan wel groot geworden met pindakaas, maar wat ze hier allemaal met pindakaas doen, daar kan een Nederlander nog wat van leren. Werkelijk alles is met peanut butter taste te krijgen in de VS, van ijs tot oreo koekjes, van smoothies tot m&m’s. En niet te vergeten de nationale boterham van de VS: de PB&J sandwich, peanut butter and jelly. Hele generaties zijn hiermee groot gegroeid: gemiddeld eet een Amerikaans kind, voordat hij examen doet, 1.500 boterhammen met PB&J. Voor het gemak van de drukbezette mens is de PB&J zelfs samen in een pot gestopt.

Peanut butter is alles voor de Amerikanen. Een Amerikaanse met een dochter die binnenkort in Europa gaat studeren, vroeg ons laatst bezorgd of er in Europa ook Skippy pindakaas werd verkocht, na JIF de meest verkochte pindakaas in de VS. De Amerikaanse pindakaas is echt anders dan de voor Nederlanders zo bekende Calvé. Het is lichter, fijner (bijna als babyvoeding) en zoeter, door de toegevoegde suiker.

Uiteindelijk blijft een natuurlijk een kwestie van smaak, misschien zelfs wel van opvoeding of cultuur. Dus blijven wij hier koppig onze Amerikaanse boterhammen besmeren met Calvé pindakaas, geïmporteerd uit Nederland. De pot is overigens bijna leeg. Wie komt een nieuwe brengen?

Een gedachte over “Heimwee naar de enige echte pindakaas

Plaats een reactie