Zondag, een melancholische dag…Ik verlang naar Nederland, naar frisse lucht, naar herfststormen en regenbuien. Vandaag ben ik de Singaporese hitte even helemaal zat. Ik word gek van het constante zweet op mijn lijf. Ik wil een spijkerbroek aan en een heerlijk warm vest dat ik om me heen kan vouwen als een zachte omhelzing. Ik wil op de fiets stappen in de motregen en met frisse rode wangen aankomen op bestemming. Ik wil op het strand lopen en de tranen over mijn wangen voelen lopen van de wind. Ik wil gewoon ‘thuis’ zijn, waar ik me helemaal mezelf voel…

Maar waar is thuis, na zes jaren onderweg te zijn? En kan ik dat ‘thuis’gevoel in Nederland nog wel vinden? Ondertussen voel ik me, hier in Singapore, even helemaal niet senang. Sterker nog, ik heb gewoon ouderwets heimwee, heimwee naar mijn familie en vrienden, naar het Hollandse landschap en vooral heimwee naar seizoenen.

Zou het kunnen dat je lichaam seizoenen onthoudt? Dat vraag ik me ineens af, nu ik zo’n intens verlangen heb naar de herfst. Zou mijn lichaam diep van binnen weten dat het op het noordelijk halfrond nu herfst aan het worden is? Dat het verwacht dat er rond deze tijd truien en lange broeken uit de kast zouden moeten komen? Het zou me niks verbazen en dan is het helemaal niet gek dat mijn hele zijn verlangt naar de herfst, die hier in Singapore maar niet wil komen.

Voor degenen die deze week nog door weer en wind op de fiets naar hun werk zijn gereden, is het verlangen naar koude en regen nauwelijks voor te stellen. En ik realiseer me terdege dat het allemaal relatief is, want wanneer we ooit weer in Nederland wonen verlangen we geheid weer terug naar de tijd dat we altijd maar op slippers liepen, elke avond buiten aten en nooit koud en bibberend aankwamen op school of werk.

Maar is dat niet altijd het geval, dat je verlangt naar hetgeen wat je niet (meer) hebt? Grote zonde natuurlijk, want je kunt veel beter genieten van wat je op dit moment hebt. Zoals de wijze Griekse filosoof Epicurus lang geleden zei: ‘bederf niet wat je hebt door te verlangen naar wat je niet hebt. Bedenk dat wat je nu hebt ooit iets was waar je naar verlangde‘. Misschien dat ik deze spreuk maar eens op mijn spiegel ga plakken, zodat ik het niet vergeet.

In de tussentijd ‘stoken’ we, wanneer er buiten een tropische regenbui valt, het huis af en toe lekker koud. Een kaasplankje, rode wijn en een open haard op de tv erbij en we wanen ons zo in een heuse Hollandse herfststorm.