Met een laatste (ijs)koffie en de krant zit ik in mijn eentje nog even op het Stadhuisplein in Leiden. Vanavond verlaten we Nederland weer. Vijf weken leken zo lang, maar vlogen werkelijk voorbij. Het was koud en warm, druk en ontspannen, vrolijk en blij, mooi en prachtig! We gaan het zo missen: de Hollandse landschappen, het fietsen, de stranden en vooral de allerliefste familie en vrienden! Met een zwaar hart, maar vol mooie herinneringen zeg ik: vaarwel en tot heel snel! Lees verder
Je kunt veel over Amerikanen zeggen: dat ze luidruchtig zijn, belachelijk grote porties eten en in enorme auto’s rijden, maar ook dat ze ontzettend vriendelijk en hartelijk zijn.
De eerste maanden na onze aankomst in Amerika waren niet altijd makkelijk. Van werkende vrouw in een grote stad was ik opeens thuisblijfmoeder in een dorp vol sneeuw en drive-throughs. In deze soms lastige periode vond ik het dan ook een verademing dat werkelijk iedereen, van kassajuffrouw tot postbode tot wildvreemden op straat, een praatje met me aanknoopte. Ze complimenteerden me met mijn ‘very cute’ kinderen, riepen uit ‘I loooove your shoes’ of vroegen waar ik vandaan kwam en hoe lang ik hier al woonde. Maar ik moest er als nuchtere Nederlander ook wel aan wennen dat ik voortdurend werd aangesproken door volstrekt onbekenden.
Waar komt de neiging van Amerikanen om te pas en te onpas met wildvreemden een praatje te maken toch vandaan? Lees verder
curiouslifebymarijn.com 