Hello stranger praatjes amerika cultuur

Hello stranger! Praatjes maken in Amerika

Je kunt veel over Amerikanen zeggen: dat ze luidruchtig zijn, belachelijk grote porties eten en in enorme auto’s rijden, maar ook dat ze ontzettend vriendelijk en hartelijk zijn.

De eerste maanden na onze aankomst in Amerika waren niet altijd makkelijk. Van werkende vrouw in een grote stad was ik opeens thuisblijfmoeder in een dorp vol sneeuw en drive-throughs. In deze soms lastige periode vond ik het dan ook een verademing dat werkelijk iedereen, van kassajuffrouw tot postbode tot wildvreemden op straat, een praatje met me aanknoopte. Ze complimenteerden me met mijn ‘very cute’ kinderen, riepen uit ‘I loooove your shoes’ of vroegen waar ik vandaan kwam en hoe lang ik hier al woonde. Maar ik moest er als nuchtere Nederlander ook wel aan wennen dat ik voortdurend werd aangesproken door volstrekt onbekenden.

Waar komt de neiging van Amerikanen om te pas en te onpas met wildvreemden een praatje te maken toch vandaan?

Perzik of kokosnoot cultuur

Volgens experts kun je dit uitleggen aan de hand van het verschil tussen een perzik cultuur en een kokosnoot cultuur. In een perzik cultuur, zoals bijvoorbeeld Amerika en Brazilië, zijn de mensen over het algemeen vriendelijk (zacht) bij nieuwe ontmoetingen. Ze lachen vaak naar vreemden en stellen persoonlijke vragen aan mensen die ze nauwelijks kennen. Maar na een vriendelijk gesprek met deze zachte perzik, merk je vaak dat het lastiger wordt zodra je doordringt tot de harde pit. Een diepe vriendschap zit er niet snel in.

In een kokosnoot cultuur, zoals je die vindt in onder andere Rusland, Duitsland en ook Nederland, gaat dit er anders aan toe: de mensen zijn hier in eerste instantie meer gesloten, knopen niet zomaar een praatje aan op straat en stellen geen persoonlijke vragen aan mensen die ze niet goed kennen. Maar als je een kokosnoot beter leert kennen en je door de harde buitenkant heen dringt, krijg je er een diepe en vaak langdurende vriendschap voor terug.

Amerikaanse praatjes in Nederland

Het is waar dat je met de perzikzachte Amerikanen, ondanks de gezellige prietpraat, niet snel dikke vrienden wordt. Daarbij heb ik ook niet voortdurend zin in zo’n kletspraatje. Maar toch tovert het altijd een glimlach om mijn mond en het geeft me voor de rest van de dag een goed gevoel. Sterker nog, het valt mijn Nederlandse vrienden en familie op dat ik zelf ook makkelijker een praatje aanknoop met onbekenden sinds ik in Amerika woon. Toen ik van de zomer op vakantie was in Nederland, liep ik er echter tegenaan dat al mijn pogingen om een praatje te maken mislukten: bijna geen enkele Nederlander, in een winkel, restaurant of trein beantwoordde mijn Amerikaans getinte pogingen om contact te maken. Voor veel Amerikanen is het dan ook een schok als ze in het kille Nederland komen, waar mensen ze raar of soms zelfs vijandig aankijken als ze zomaar door zo’n vreemde Amerikaan worden aangesproken.

Talk To Me-button

En dat is jammer, want uit onderzoek blijkt dat het heel goed voor je is om regelmatig een praatje te maken met een volstrekt vreemde. Gelukkig beginnen ze dit in Europa ook in te zien. In Londen is een initiatief opgericht, Talk To Me, dat mensen in de ‘onvriendelijkste stad ter wereld’ wil stimuleren met vreemden een gesprek aan te knopen. Dit doen ze door buttons uit te delen met de tekst ‘Talk to me, I’ll talk to you’ die je op je jas kan bevestigen. Je ervaringen kan je vervolgens delen op hun website. En ook in Nederland beginnen mensen door te krijgen dat het misschien wel heel fijn is om af en toe een gesprekje aan te gaan met iemand die je niet kent. Een journalist van de Libelle ging bijvoorbeeld de uitdaging aan om 30 dagen lang elke dag met een vreemde een praatje te maken.

Assertiviteitstraining

Mocht je daar nog te onzeker voor zijn, dan kun je eerst een assertiviteitstraining volgen, waarbij je leert om uit het niets een vreemde aan te spreken. Assertiviteit en zelfverzekerdheid is overigens iets wat je een gemiddelde Amerikaan niet hoeft te leren, dit wordt er met de paplepel ingegoten. Zo ook het aanknopen van een praatje met een vreemde. Amerikanen zijn dit gewend, ze kunnen het goed en weten al lang dat het een goed gevoel geeft. Daar kunnen wij Nederlandse kokosnoten nog wat van leren!

5 gedachtes over “Hello stranger! Praatjes maken in Amerika

  1. baasbraal zegt:

    Mijn hele leven al praat ik tegen wildvreemden. Als kind wist ik niet beter en vond iedereen me schattig, maar hoe ouder ik werd, hoe vaker ik ook mensen aantrof die niet geïnteresseerd zijn. Toch kan ik het niet laten. Hier in Zweden is het helemaal vreemd natuurlijk. Daarbij vergeleken is het in Nederland een joviale boel. Nu ben ik dus die idiote Hollander, die zomaar tegen iedereen praat.. Ik maak ook echt complimentjes tegen wildvreemden. “Mevrouw wat heb u een prachtige jurk aan!” of “Ik geniet altijd zo van uw tuin, daar zit een hoop werk in. Dat kan ik zo zien…” Tegen wildvreemde kinderen praten is makkelijker, zij zijn minder vaak verbaasd, alleen de ouders vinden het soms minder.

    Like

Plaats een reactie