Een feestje geven om het geslacht van je kind te onthullen, werken tot je eerste wee en geen kraamhulp als je uitgeput en uitgescheurd voor het eerst met je baby thuiskomt. De weg van zwanger zijn tot bevallen loopt in de VS heel anders dan in Nederland.

Babyshower en gender reveal party

Het begint al halverwege de zwangerschap, met een gender reveal party. Tijdens dit feest voor vrienden en familie onthul je het geslacht van je baby. Je kan er zelfs voor kiezen om de dokter de uitkomst van de echo in een envelop te laten stoppen, zodat je die kan afgeven bij de bakker. Die maakt dan een onthullingstaart voor je met ofwel een roze ofwel een blauwe binnenkant. Op deze manier is de onthulling ook voor jezelf een verrassing tijdens het feest. Zo tegen het einde van de zwangerschap wordt er vervolgens een babyshower voor je georganiseerd. Bij de babyshower worden cadeaus gegeven en spelletjes gedaan. Net als veel andere Amerikaanse feesten, beginnen de babyshower en de gender reveal party overigens ook in Nederland aan populariteit te winnen.

Werken tot de eerste wee

Zo rond 4 tot 6 weken voor de uitgerekende datum gaat een vrouw in Nederland met zwangerschapsverlof, 16 weken lang, volledig doorbetaald. In de VS werken de meeste vrouwen letterlijk tot aan de eerste wee. Zij hebben wel recht op 12 weken zwangerschapsverlof, maar dan onbetaald. En dat alleen als ze al minstens een jaar werkzaam zijn bij het bedrijf. Zo niet, dan hebben ze nergens recht op. Logisch dus dat ze, als het fysiek haalbaar is, doorwerken tot de baby zich aandient.

In het ziekenhuis mét ruggenprik

Zodra de bevalling zich begint, haasten de meeste aanstaande ouders zich naar het ziekenhuis. Bijna alle bevallingen in de VS vinden plaats in het ziekenhuis: 98,6 procent in 2012. In Nederland is een duidelijk stijging van het aantal ziekenhuisbevallingen zichtbaar, maar met 80 procent ligt dit percentage nog steeds een stuk lager dan in de VS.

Ook op het gebied van pijnstilling verschillen de VS met Nederland. Als ik Amerikaanse moeders vertel dat ik tweemaal zonder pijnstilling ben bevallen, vallen ze bijna van hun stoel. Ruim 60 procent van de Amerikaanse vrouwen kreeg in 2008 een ruggenprik. In dat zelfde jaar kreeg slechts 8 procent van de Nederlandse vrouwen tijdens het bevallen een ruggenprik. Ook hierin volgt Nederland trouwens de Amerikaanse trend, want in 2013 was dit percentage meer dan verdubbeld.

Keizersnede

Laatst was ik met Amerikaanse vriendinnen uit eten en alle vier hadden ze een, twee of zelfs drie keizersneden gehad. Mijn Nederlandse vriendinnen die een keizersnede hebben ondergaan zijn op een hand te tellen. Deze observatie blijkt te kloppen als je naar de cijfers kijkt. In 2013 beviel volgens de OECD 15,6 procent van de vrouwen in Nederland via een keizersnede. In de VS was dit percentage twee keer zo hoog, 32,5.  In de meeste gevallen is het overigens de dokter die besluit tot een keizersnede. Wellicht dat dit iets te maken heeft met de neiging van Amerikanen om alle risico’s uit te sluiten.

Amerikaanse bevalling zeer prijzig

Niet alleen door de vele keizersneden, maar vooral door de manier waarop de kosten van de zorg verhaald worden, is een Amerikaanse bevalling het duurst van de hele wereld. In 2012 kostte een normale bevalling gemiddeld 9.775 dollar, bijna vier keer zoveel als in Nederland. Een keizersnede kostte gemiddeld zelfs 15.000 dollar, drie keer zoveel als in Nederland. Ondanks deze hoge kosten hebben de VS een van de hoogste cijfers van baby- en moedersterfte van alle ontwikkelde landen. Dit wordt onder andere veroorzaakt doordat arme en onverzekerde vrouwen problemen hebben om de dure prenatale zorg te betalen.

En dan naar huis…

Na de bevalling blijven vrouwen gemiddeld twee nachten in het ziekenhuis, na een keizersnede meestal drie. Eenmaal thuis worden de kersverse ouders niet opgewacht door een kraamhulp, zoals in Nederland het geval is. Van wie krijgen de jonge ouders dan wel hulp? De website babycenter.com vroeg 1000 vrouwen van wie ze hulp ontvangen in die eerste dagen na het ziekenhuis. Voor 62 procent van de vrouwen was dit hun eigen moeder, voor 8 procent de schoonmoeder. De helft van de vrouwen liet familie of vrienden in huis overnachten om te helpen met de pasgeborene.

Postpartum doula en een meal train

Wie het niet ziet zitten om met moeder of schoonmoeder opgescheept te zitten, of wie het professioneler wil aanpakken tijdens de ‘reis naar het ouderschap’, kan ook een baby nurse of postpartum doula inhuren. Voorwaarde hierbij is uiteraard wel dat je geld hebt. Zo krijg je met het ‘keeping it together’ pakket bij tender times doula 16 uur begeleiding van een doula voor 800 dollar. De kosten voor ‘I need help NOW’ zijn iets hoger, 100 dollar per uur.

Voor het eten tijdens de kraamtijd kunnen kersverse ouders in de VS vaak rekenen op hulp via een meal train, georganiseerd door vrienden en familie die om beurten maaltijden langsbrengen. Er bestaat zelfs een website mealtrain.com waarop het langsbrengen van het eten gepland kan worden en waar de ouders kunnen aangeven of er allergieën zijn, hoe oud de kinderen zijn en wat de beste tijd is om het eten langs te brengen.

Kiezen tussen twee kwaden

Wel of geen kraamhulp, aan de kraamtijd komt een einde. Bijna 90 procent van de vrouwen krijgt in de periode na de bevalling niet doorbetaald. Genoeg reden dus om als vrouw zo snel mogelijk weer aan het werk te gaan. Maar dit is meestal niet wat de kersverse moeder wil, haar paar weken oude baby achterlaten om fulltime te gaan werken. Daarbij is kinderopvang voor veel gezinnen te duur. Het alternatief is dat veel vrouwen (ook hoogopgeleiden die vaak 30.000 dollar per jaar voor hun opleiding hebben betaald) er voor kiezen om thuis te blijven bij de kinderen. Een Amerikaanse vriendin die vorig jaar is verhuisd van New York City naar een buitenwijk en gestopt is met werken om thuis te blijven bij haar kinderen, omschreef het als volgt: ‘ik heb de minst slechte optie gekozen en dat is thuisblijven met de kinderen…’.

Stay at home moms

En dus is de VS naast het land van fulltime werkende vrouwen, ook het land van de welbekende stay at home moms. Bijna een derde van de moeders blijft thuis bij de kinderen. Zolang de VS, het enige ontwikkelde land dat geen betaald verlof kent (en waar ook parttime werken nauwelijks tot de mogelijkheden behoort), hier geen verandering in brengt, blijft deze tweedeling bestaan. Bij het eerste democratische debat in de aanloop naar de verkiezingen in 2016 gloorde er in ieder geval hoop aan de horizon: Hillary Clinton gaf een stevig pleidooi voor het invoeren van betaald zwangerschapsverlof. Dus wie weet…