De ochtend van mijn eerste werkdag bij een interessante non-profit organisatie hier in North Carolina, klets ik op het schoolplein nog even met een Amerikaanse vriendin. Ik vertel haar dat ik een beetje onzeker ben, omdat ik voor mijn gevoel nog niet goed weet hoe de organisatie werkt en wat er van me verwacht wordt. Ze lacht en zegt: “You’re in America now, fake it till you make it!”.

Bluffen en complimenten

Waar we in Nederland zeggen ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’ en het not done is om jezelf beter voor te doen dan je (denkt dat je) bent, is bluffen in Amerika geen enkel probleem. Online kun je volop tips vinden om je een succesvol leven in te bluffen. Maar voor mij als Nederlandse én als vrouw druist een beetje bluffen volledig tegen mijn gevoel in. Toch denk ik deze keer bij mezelf: ‘misschien moet ik het eens proberen’. De gedreven jonge Afro-Amerikaanse directeur heeft in ieder geval bij voorbaat al een hoge pet van me op. Tijdens onze eerste ontmoeting noemde ze mij een amazing personality, with lots of experience. Amerikanen zijn naast bluffen namelijk ook erg goed in complimenten geven.

Je zelfverzekerd denken

Fake it till you make it, wat wordt er eigenlijk mee bedoeld? Volgens de urban dictionary betekent het ‘faking confidence until you’ve reached it: displaying what you want to be until you become it’. Oftewel: doe alsof je zelfverzekerd bent, totdat je het ook daadwerkelijk bent. Je denkt jezelf bij wijze van spreken zelfverzekerd, iets wat ook terug komt in de cognitieve gedragstherapie. Bij deze therapie onderzoek je je gedachten, de gevoelens daarover en het gedrag dat daar mee samenhangt. Vervolgens kijk je hoe die gedachten kunt ombuigen naar gedachten die wel de gewenste gevoelens met zich meebrengen. Deze therapie wordt veel gebruikt om onzekerheid aan te pakken.

Imposter syndroom

Als vrouw die soms wat zelfverzekerdheid mist, zou een beetje bluffen goed van pas kunnen komen. Normaal dek ik mezelf altijd viervoudig in. Want stel nou dat ik door de mand val en ik helemaal niet kan waarmaken wat ze van me verwachten? Ik heb nog net geen last van het imposter syndroom, het bedriegerssyndroom, waarbij je rationeel wel weet dat je goed in iets bent, maar je pertinent gelooft dat je op een bepaald moment ontmaskerd zult worden. Dit syndroom valt ogenschijnlijk vooral vrouwen lastig. Want wij vrouwen hebben vaak minder zelfvertrouwen dan mannen, resulterend in een heus confidence gap. Dit gat tussen de mate van zelfverzekerdheid van vrouwen versus mannen is overigens iets wat in de hele (vooral westerse) wereld is terug te vinden: Amerikaanse vrouwen hebben er dus net zo goed last van.

Bescheidenheid

Veel vrouwen zijn bescheiden en geloven dat met name kennis en vaardigheden, zoals een goede opleiding en perfectionistische voorbereiding, bijdragen aan een succesvol bestaan.

Uit onderzoek blijkt echter dat succes niet alleen wordt beïnvloed door deskundigheid en bekwaamheid, maar net zo goed door zelfzekerheid. Door hun onzekerheid beperken veel vrouwen zichzelf. Dus een beetje overconfidence oftewel faken till you make it kan geen kwaad. Alleen, zo stellen onderzoekers, moet deze overconfidence wel echt zijn. Wanneer het voorgewende zelfverzekerdheid is, waarbij je niet gelooft in wat je zelf kan, dan werkt het niet en val je alsnog door de mand. Faken heeft kortom alleen zin als je ook werkelijk gelooft in jezelf.

Vertrouw in jezelf

Met de woorden van mijn vriendin nog in mijn hoofd rijd ik naar het kantoor van mijn nieuwe werkgever. Voordat ik uitstap neem ik me voor om me een keer niet in te dekken, maar juist bluffend de meeting in te gaan. En wat blijkt: binnen afzienbare tijd krijg ik moeilijke vragen op me afgevuurd, merk ik dat ik zowaar een heleboel kan bijdragen en dat mijn brein genoeg slimme ingevingen heeft om de bluf geen bluf meer te laten zijn, maar gewoon mijzelf. Dat is uiteindelijk waar het allemaal om draait: vertrouwen hebben in je eigen kunnen en dat uitstralen. Na afloop van de meeting geef ik mezelf een compliment: You did great! Ik ben tenslotte in Amerika.

Dit artikel verscheen ook op het platform van De Wereldwijven.